Schrapwerk en studieboeken

En toen was er alweer een maand verstreken. Ik blijf me erover verbazen hoe snel de tijd eigenlijk voorbij gaat. In mijn vorige blog noemde ik een aantal puntjes waar ik mee bezig zou gaan, en die lopen nog best goed! Een week geleden ben ik met de proeftijd van mijn nieuwe baan begonnen. Om daar goed doorheen te komen, moet ik in een maand tijd twee certificaten behalen. Dat betekent voor mij dus weer terug de studieboeken in. Aangezien het alweer even geleden is dat ik echt ergens voor moest leren, is het wel weer even wennen. (Laat ik maar gewoon eerlijk zijn: eigenlijk heb ik bijna nooit geleerd voor dingen.)

Aankomende vrijdag staat het eerste van de twee examens op de planning, dus dat wordt de komende dagen flink knallen om te zorgen dat ik de stof binnenstebuiten ken. Ik heb er wel een goed gevoel over. Ik weet waar de zwakke plekken en struikelblokken zitten, dus daar kan ik mooi nog extra aandacht aan besteden zodat het op het echte examen wél goed gaat. Het is erg veel informatie, berekeningen en regels leren. Maar weet je, leren hoe de belsasting nu eigenlijk zo ongeveer in elkaar zit, en hoe de premie voor verzekeringen berekend wordt is best nuttige informatie! Vrijdag ga ik voor WFT Basis, en dan over een paar weken Schade Particulier zodat ik ook advies mag geven over bepaalde verzekeringen.

En zowaar… ik heb weer eens een boek gelezen. Deze keer was het Drakenijs – Kristallen Hart van Cocky van Dijk. Net als vele lezers voor mij heb ik ook heel veel liefde voor het draakje Zot. Het volgende boek op de planning is dan natuurlijk ook het vervolg. Ik denk dat ik daar vanavond maar eens in ga beginnen.

Oh ja, en over boeken gesproken… Mijn eerste boek heeft ook weer een nieuwe versie. Nadat die in september vorig jaar behoorlijk ontploft is en met ruim 131.000 woorden afgerond werd, was het toch wel tijd om er nogmaals kritisch naar te kijken. Dan kom je best wel grappige dingen tegen die erg dubbelop binnen de paragraaf zijn. Om maar even twee voorbeelden te nemen:

Twee personages maken een snerende opmerking naar elkaar. Vervolgens wordt er uitgelegd dat personage A personage B liever uit de weg gaat, omdat ze elkaar niet mogen. (Alsof dat nog niet duidelijk was!)

Er wordt beschreven dat de enige weg naar een bepaalde locatie een trap is. Een paar zinnen later wordt er gemeld dat de personages de trap naar beneden nemen. (Hoe wilden ze dit anders doen?)

Met (een groot deel van) de stopwoorden, overbodige zinnen en infodumpjes er  tussenuit, is mijn manuscript zo’n 15.000 woorden “afgevallen”. Dat is straks met de redactie toch een stuk beter te overzien!