Het is zover!
Woohoo! Zo op de valreep van april, een weekje later dan gepland, komt er toch nog een blogbericht! Dit was voor mij echt een super toffe maand, en het hoogtepunt komt vanavond nog. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: de redactie is begonnen! Eigenlijk stond deze voor vroeg mei gepland, maar ik vind het natuurlijk geen enkel probleem om eerdere te beginnen.
De eerste negen hoofdstukken (en een proloog) zijn inmiddels weer teruggestuurd naar mijn redacteur, dus het tempo zit er lekker in. Ik kan nog steeds bijna niet geloven dat het bijna zo ver is. Over ongeveer drie maanden heb ik mijn eigen boek in handen. Mijn enthousiasme gaat gelijk gepaard met een flinke dosis nervositeit. Want wat gaan jullie straks vinden? Voor mij is dit sowieso al een droom die uitkomt. Ik heb het vast al eerder vermeldt, maar ik schrijf al verhalen sinds ik weet hoe ik een pen moet vasthouden. “Ooit ga ik een boek schrijven dat uitgegeven wordt!” Dat vertelde ik mezelf al een flinke tijd. Nu is het bijna zo ver. En dan is het niet eens één boek ook! Nee hoor, gewoon gelijk een hele serie!
Vanavond mag ik daar alles over komen vertellen in About Books, de livestream die Uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron vorig jaar gestart is omdat we allemaal de beurzen zo missen. Extra bijzonder: het is ook nog eens de 52e aflevering! Ik ga heel eerlijk zijn: toen ik daar vorige week de uitnodiging voor kreeg, heb ik even geschreeuwd en bijna mijn telefoon door de kamer gegooid. Al deze dingen brengen mijn grote droom een stapje dichterbij, en daar ga ik nogal van stuiteren.
Naast het schrijven ben ik ook lekker bezig geweest met tekenen. Want ja, er kwamen weer eens twintig nieuwe ideeën aanwaaien. Van het finetunen van de landkaart, tot een kaart voor het hele continent, en portretten voor personages. Ook ben ik (eindelijk) weer eens verder gegaan met het knutselen aan een van de dingen die ik als goodies wil meegeven bij mijn boek. Zit ik op creatief gebied ooit stil? (Het antwoord is nee.)
Deze maand ben ik ook lekker in een hoek weggekropen om te lezen. Het boek wat ik amper weg kon leggen: De Keuze van Amar. Dit is het tweede deel in de Shirareta Sekai serie van Kirsten Groot. Ik ben er lekker snel doorheen gegaan. En wat ook leuk is: Kirsten had een winactie onder de voorbestellers die ik gewonnen heb. Kijk hoe schattig mijn prijs is!
Op niet-creatief gebied loopt alles ook erg lekker. Eerder deze maand begon ik met een training vanuit werk. De inhoud van mijn functie gaat namelijk iets veranderen, waardoor er een hele lading aan nieuwe kennis nodig is. De eerste twee weken zitten er inmiddels op, dus nog twee te gaan! Na deze training heb ik lekker een weekje vrij gepland. Nou ja, het stond al gepland, en nu komt het net zo uit dat het aansluit op de training. Dat is best wel fijn, want dan heb ik even een weekje om alle nieuwe kennis te laten bezinken voordat ik weer vol aan de bak ga. Een week vrij betekent ook zeker niet dat ik stil ga zitten. Al enige tijd terug besloot ik die week volledig te wijden aan de redactie van mijn boek. Echter zijn er wel een paar andere afspraken bij gekomen. Een daarvan is (alweer) mijn rijexamen. Driemaal is scheepsrecht? Ik ga in ieder geval de aankomende keer niet vergeten om goed de zijstraatjes in te kijken.
Mijn april was dus helemaal fantastisch. Ik kijk uit naar wat mei gaat brengen, en om jullie daar weer van op de hoogte te stellen. Tot dan!
De katsistent zegt: "Als de schrijver probeert een boek te lezen, geven ze jou geen aandacht! Zorg er daarom voor dat ze niet om je heen kunnen. (Bovendien houd je ze op deze manier warm, en vinden ze je stiekem heel lief als je dit doet!)