Hoezo, vooruit werken?
Daar was ik weer een keer! Mijn plannen voor een wekelijkse blog zijn de afgelopen tijd flink door elkaar geschopt, en dat heeft niet eens te maken met dat ik zo veel thuis zit en her helemaal niets gebeurd is. Nee, ik was zo handig om op 9 april mijn pols te breken. Ik had een vrije dag van mijn werk en het was mooi weer. “Leuk!” dacht ik. “Even weer proberen een stukje te rolschaatsen wat ik al jaren niet meer gedaan heb!” Ik ging niet eens zo heel erg hard. Het was nog meer heel voorzichtig de eerste stapjes zetten en af en toe een klein stukje vooruit glijden. Dat ging even goed. Toen viel ik achterover. Heel eigenwijs stond ik weer op om verder te gaan. Toen viel ik nog een keer achterover, en deze keer merkte ik dat het niet goed zat. Mijn pols deed gelijk flink pijn, en een paar minuten later kon ik het niet meer bewegen. Dus op Goede Vrijdag zat ik daar dan in het ziekenhuis. Halverwege de middag kon ik weer naar huis, en inmiddels zit ik (hopelijk) aan mijn laatste week in het gips.
Het grote voordeel was dan wel weer dat ik na één week in gips waar ik niets mee kon, ik in de tweede week overging naar kunststof gips waardoor ik toch alweer iets meer vrijheid had. Maar ja, schrijven gaat dan toch echt wel iets lastiger. Het meeste moet ik nu met één hand doen, en met een kussentje onder mijn arm, kan ik mijn linkerhand al wel weer iets gebruiken voor kortere momenten.
Toch heb ik nog wel het een en ander voor elkaar gekregen in de paar weken die we inmiddels verder zijn sinds mijn laatste bericht. Zo is de eerste, hele grove versie van mijn tweede boek nu een feit. Hoewel ik mezelf voorgenomen heb om nu nog geen aanpassingen te doen, ben ik misschien stiekem toch wel begonnen met alles nogmaals door te lezen. Ik kijk nu nog niet echt naar stukken die uitgebreider moeten en stukken die ik helemaal kan schrappen. Wat ik nu vooral doe is lezen wat ik ook alweer bedacht heb, en tikfouten eruit vissen. Het leukste voorbeeld die ik in de eerste acht hoofdstukken tegenkwam: een deur van angstzweet die in de gang hing. Als beelddenker zie ik dan ook gelijk een stinkende, druppende deur voor me die om de een of andere reden ergens midden in de gang zweeft.
En als we het dan toch over vooruit werken hebben: ik ben ook maar vast bezig gegaan met ideeën voor boek 3 eruit krijgen. Ik ben nog niets echt helemaal aan het ordenen. Het is vooral allemaal losse ideeën die misschien leuk kunnen zijn op papier zetten en later wel kijken wat wel en niet gaat passen. Natuurlijk wel met (net) genoeg context zodat ik later nog weet wat de bedoeling was. Met alleen de woorden: “Kerkhof, huilende schaduwen (wind?). Er is paniek” kun je alle kanten op.
Naast schrijven ben ik ook weer eens aan het (digitale) tekenen geslagen. Ik kwam een leuke cursus tegen die ingaat op character design, en een over digitaal tekenen in het algemeen. Naast schrijven en lezen is tekenen een van mijn hobby’s, maar één waar ik de laatste tijd helaas veel te weinig tijd in gestoken heb. Een cursus kan dan een mooie motivatie zijn om weer eens aan de slag te gaan. Nu mijn schrijven even op pauze staat zodat ik over een paar weken met een nieuwe blik naar die ruwe versie kan kijken en serieus veranderingen door kan voeren, moet ik toch iets te doen hebben.
En mocht ik even geen zin hebben in het staren naar mijn computerscherm, dan kruip ik gewoon lekker met wat kussens in een hoekje weg en duik met mijn neus in de boeken. Op dit moment lees ik “Gebonden in Duister”, het eerste boek van de Lilith-trilogie. Ik maak dit dan ook niet veel langer meer deze week, en kruip weer lekker terug in mijn hoekje.
Tot de volgende keer!
